Marianne Rüsz’ vader Børge Emil Pedersen zat gevangen in het concentratiekamp Neuengamme en het satellietkamp Versen. Ze is actief lid van de Deense Neuengamme-vereniging om de belofte na te komen die haar vader en andere overlevende gevangenen aan hun omgekomen kameraden hadden gedaan: “Ze zullen niet worden vergeten”.
Hoe heb je het verhaal van je vader gehoord?
Mijn vader sprak tijdens zijn leven altijd over zijn tijd in concentratiekampen. Al sinds mijn schooltijd moest ik belangrijke data in het leven van mijn vader en zijn gevangenennummer uit mijn hoofd leren. Wanneer we ergens waren, deed zich altijd wel een situatie voor die mijn vader ertoe aanzette om te zeggen: “Heb ik je ooit verteld over de tijd dat ik tijdens de oorlog in een concentratiekamp in Duitsland zat, waar ik … heb meegemaakt?”
Welke invloed heeft je familiegeschiedenis op de persoon die je vandaag bent?
Ik ben lid geweest van twee Deense verenigingen van voormalige gevangenen in Denemarken en werd in 2012 voorzitter van een van deze verenigingen.
Ik lees veel over de oorlogsperiode in Denemarken en zoek naar meer informatie over tal van onderwerpen die ik daarbij tegenkom. Ik ben heel open over de tijd die mijn vader in het concentratiekamp heeft doorgebracht en geef mijn mening over soortgelijke onderwerpen met betrekking tot de huidige wereldpolitiek wanneer die aan de orde komen.
Welke elementen van je familiegeschiedenis en waarden ga je doorgeven aan de volgende generatie(s)?
Mijn zoon, die nu 37 jaar oud is, kent ook het verhaal van mijn vader. We hebben hem meegenomen naar Neuengamme toen hij 12 jaar oud was en hij herinnert zich nog levendig hoe ik het verhaal van mijn vader vertelde. Hij heeft er nu op zijn beurt ook iets over verteld aan zijn oudste zoon, die 8 jaar oud is.
We zijn van plan om allemaal samen op kerstavond naar de herdenkingsdienst in Mindelunden te gaan. Daarvoor zullen we ook onze kleinzoon vertrouwd maken met de geschiedenis, aangezien hij de derde generatie vertegenwoordigt.
Hoe ben je bij de Deense Amicale terechtgekomen? Wat betekent je betrokkenheid voor jou?
Een lid van mijn vereniging (Versen-gevangene) zei dat ik lid moest worden van de nationale vereniging, terwijl hij tegelijkertijd de voorzitter van de nationale organisatie over mij vertelde.
Ik vind het belangrijk dat dit deel van de Deense geschiedenis niet wordt vergeten. Het is vooral belangrijk om de belofte na te komen die de overlevende gevangenen aan hun gesneuvelde kameraden hebben gedaan: “Ze zullen niet worden vergeten!”
